به گزارش نمایندگان، مالیات بر عایدی سرمایه‌ای (مالیات بر سوداگری و سفته بازی)، گونه‌ای از مالیات است که با هدف کاهش میزان سود سرمایه‌گذاری در بازارهای غیرمولد و موازی بخش تولید، اخذ می‌گردد، با توجه به اینکه بازار سرمایه به دو بخش مولد و غیرمولد، تقسیم می‌شود، اغلب دولت‌ها، سیاست‌هایی اتخاذ می‌کنند تا سرمایه‌ها به سمت بخش مولد (بخش تولیدی) هدایت شود و لازمه این امر کاهش سود سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی بخش تولید است.

اگر سود حاصل از سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی تولید، بیشتر از سود ناشی از سرمایه‌گذاری در بخش تولید باشد، بدیهی است که سرمایه‌های سرگردان به این سمت حرکت خواهند کرد، یکی از راهکارهای کاهش سود بازارهای موازی، اخذ مالیات مخصوصأ مالیات بر سود سرمایه است، با اتخاذ این مالیات، درصدی از ما به التفاوت افزایش سود سهام، قیمت مسکن و… توسط دولت در قالب مالیات دریافت می‌شود؛ بنابراین با افزایش هزینه سرمایه‌گذاری در بخش‌های غیرمولد، جذابیت سرمایه‌گذاری در این بازارهای موازی کاهش می‌یابد.

به‌طور مثال در حوزه املاک و مستغلات به عنوان یکی از سودآورترین بازارهای موازی، این نوع مالیات در شکل «مالیات بر خانه‌های دوم و بیشتر» جهت کنترل سوداگری و نیز جلوگیری از شکست بازار، سال‌ها است که در بسیاری از کشورها اخذ می‌شود.

در همین راستا مجلس شورای اسلامی، طرحی با نام طرح مالیات بر عایدی سرمایه ارائه کرده است تا از سوداگری و سفته بازی در کشور، جلوگیری شود.

این طرح در ۲۷ ماده تدوین شده است و دارای ابعاد و جزئیات زیادی است، مالیات بر عایدی سرمایه درواقع مالیات از فعالیت های سوداگرانه و سفته بازانه و یا درآمدهای اتفاقی است که از دارایی هایی مانند طلا، ارز، سکه، مسکن و خودرو به دست می آید.  

بررسی طرح مالیات بر عایدی سرمایه در مجلس شورای اسلامی

در اردیبهشت‌ ماه سال ۱۴۰۰ بود که طرح مالیات بر عایدی سرمایه، در جلسه علنی مجلس بررسی و کلیات آن به تصویب رسید اما برای بررسی بیشتر جزئیات آن به کمیسیون اقتصادی مجلس، بازگشت، کمیسیون اقتصادی هم با همکاری با وزارت اقتصاد و مرکز پژوهش‌های مجلس جزئیات این طرح را بررسی کرد و آنرا به تصویب رساند، اما به دلایل متعددی این طرح، در نوبت دستور کار صحن مجلس، قرار نگرفت تا اینکه در ۱۱ دی ماه ۱۴۰۱، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در صحن مجلس، بررسی طرح مالیات بر سوداگری و سفته بازی (طرح مالیات بر عایدی سرمایه) را آغاز کردند.

سرانجام نمایندگان مجلس شورای اسلامی، در ۱۱اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، در صحن مجلس شورای اسلامی، در جریان بررسی گزارش شور دوم کمیسیون اقتصادی درمورد طرح مالیات بر سوداگری و سفته بازی، با ماده ۱۳ این طرح با ۱۵۳ رأی موافق، ۱۲ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۷ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.

۵ خرداد ماه ۱۴۰۲، بود که رئیس سازمان امور مالیاتی کشور، از آمادگی این سازمان برای اجرای قانون مالیات بر عایدی سرمایه خبر داد و گفت: تصویب قانون مالیات بر سوداگری و سفته‌بازی را در راستای حمایت از تولید، اشتغال و سرمایه‌گذاری، و کنترل تورم می‌دانم، ⁧‫سازمان امور مالیاتی‬⁩ کشور آمادگی کامل خود را برای اجرای این قانون مترقی اعلام می‌دارد؛ قانونی که بیش از ۱۰۰ سال است در اغلب کشورهای دنیا اجرا می‌شود.

طرح مالیات بر عایدی سرمایه از نگاه نمایندگان مجلس شورای اسلامی، چگونه است؟

 در این باره محمد صالح جوکار نماینده مردم یزد در مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی نمایندگان ما، می گوید: در شرایط فعلی، اگر فردی در جامعه سرمایه ای داشته باشد، اغلب ترجیح می دهد که آن سرمایه را در جهت سوداگری، بورس و مواردی از این قبیل استفاده کند و اگر این دارایی ها به سمت خرید و فروش طلا و ارز پیش برود، درنتیجه باعث ایجاد تبعات تورمی بسیار زیادی در جامعه خواهد شد.

وی بیان کرد: طرح مالیات بر عایدی سرمایه می تواند از سفته بازی و خرید و فروش های زیان آوری که امروزه با آنها مواجه هستیم جلوگیری کند، برخی از خرید و فروش های زیان آوری که امروزه رواج دارند، باعث میشوند که سرمایه و نقدینگی ها به سمت تولید نروند و در حوزه داد و ستد های کاذب استفاده شوند که این مسئله در افزایش نرخ تورم و همچنین افزایش گرانی در جامعه، نقش بسزایی دارد که مالیات بر عایدی سرمایه باعث می‌شود از این به وجود آمدن این مشکلات در جامعه جلوگیری شود.

مالیات بر عایدی سرمایه در کشور های مختلف جهان

مالیات بر عایدی سرمایه، پایه مالیاتی است که هم اکنون در ۱۷۱ کشور جهان به قانون تبدیل شده است و جالب آنکه آمریکا که همگان آن را به مهد نظام سرمایه داری می شناسند، اولین کشوری بود که قانون مالیات بر عایدی سرمایه را تصویب و اجرایی کرد.  

انتهای پیام