به گزارش نمایندگان ما، معاونت مطالعات سیاسی مرکز پژوهش های مجلس طی گزارشی به گزارش مذاکرات وین: تقابل اراده ها و جنگ روایت ها پرداخت.

در جریان مذاکرات وین، آمریکا برای تغییر محاسبه جمهوری اسلامی ایران و وادار ساختن آن به عقب نشینی از خواسته لغو تحریم ها و ارائه تضمین، به صورت همزمان تلاش دارد تا از تاکتیک دپیلماسی برای «مقصرسازی» ایران، از اعمال تحریم جدید و ابراز آمادگی در جهت اجرای سخت گیرانه تر تحریم برای «مأیوس کردن» ایران و در نهایت از تهدید به حمله نظامی برای «ایجاد هراس» از توسعه برنامه هسته ای استفاده کند.

چالش اصلی رویکرد «فشار هوشمند» دولت بایدن و تهدید به اجرای برنامه جایگزین (Plan B) این است که افزایش فشار به ایران -همانند آنچه بعد از ترور شهید فخری زاده یا اقدام خرابکارانه اخیر در نطنز رخ داد- می­تواند نتایج معکوسی داشته باشد و بیش از آنکه ایران را وادار به عقب نشینی نماید، منجر به واکنش تقابلی آن و تحمیل هزینه به طرف مقابل شود. اگرچه تاکنون در وین توافقی حاصل نشده ولی الگوی رفتاری جمهوری اسلامی ایران منجر به شکل گیری این درک شده است که اعمال فشار علیه ایران بدون هزینه و پاسخ نخواهد بود. ایجاد چنین نگرشی را می­توان مهمترین دستاورد جمهوری اسلامی ایران در خلال گفت­گوهای وین دانست که منجر به تقویت توان بازدارندگی ایران شده است.

دستیابی به نتیجه مطلوب در وین در گرو آن است که چه کسی اراده قوی­تری داشته و در خلق روایت از توانمندی بیشتری برخوردار است.

گزارش دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهشهای مجلس با عنوان "مذاکرات وین: تقابل اراده ها و جنگ روایت ها" با شماره مسلسل ۱۷۹۰۱ به بررسی ابعاد مختلف این موضوع می پردازد.

انتهای پیام