به گزارش نمایندگان ما، حسین نوش‌آبادی نماینده مردم شهرستانهای ورامین، قرچک و پیشوا در مجلس شورای اسلامی در خصوص برخی مطالب و حاشیه سازی های رسانه ای اخیر در خصوص پروژه‌ی مترو تهران به ورامین _ پیشوا در جمع خبرنگاران خاطر نشان کرد: پروژه‌ی متروی تهران به ورامین _ پیشوا در دوره هفتم مجلس که بنده نماینده مردم بودم، مصوب و عملیات اجرائی آن در سال ۸۵ آغاز شد و زمین برای احداث ایستگاه های مترو در برخی از مناطق، از جمله پیشوا و قرچک، توسط شهرداری ها، در اختیار قرار گرفت؛ اما متاسفانه، چند سال بعد، این پروژه مهم به قطار حومه ای تبدیل و بر همین اساس ریل گذاری و سایر زیر ساخت ها، طراحی و اجرا شد.
وی ادامه داد: از سال قبل که بنده مجددا مسئولیت نمایندگی و خدمتگزاری مردم شریف و انقلابی این خِطّه را عهده دار شدم، برای بازگشت پروژه مترو و تسریع در اجرای آن، پیگیری های متعددی انجام دادم تا امکان تحقق مطالبه به حق مردم، فراهم شود.
این نماینده مجلس گفت: در این راستا با مسئولان ارشد کشور، در دولت قبل، خصوصا رئیس جمهور محترم فعلی جناب آقای رئیسی و نیز وزیر محترم کشورصحبت کردم و بر اجرای این خواسته‌ی مردمی، پافشاری کردم و در نطق های میان دستور مجلس و نیز تذکرات کتبی و شفاهی، خطاب به وزرای دولت قبل و کنونی راه و شهرسازی، خواستار اجرای پروژه مترو تهران به پیشوا شدم.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی یادآور شد: متعاقب این پیگیری ها، به اتفاق استاندار محترم تهران که تعلق خاصی به منطقه دارند، پیگیر جدی این پروژه شدیم که در این رابطه جلسه ای در دفتر وزیر راه و شهرسازی و معاونین ایشان و مدیران عامل مترو و راه آهن و با حضور شهردار تهران و استاندار و اینجانب، برگزار شد و ضمن بررسی موانع پیشرفت کار و تاکید بر تامین مالی پروژه، نسبت به تغییر پروژه قطار حومه ای به مترو، تاکید شد، بطوری که شهردار تهران و مدیر عامل مترو، آمادگی خودشان را علیرغم مخالفت مدیر عامل راه آهن، برای همکاری در حل مشکل اعلام کردند و در نهایت مقرر شد، مدیرعامل متروی تهران و مدیر عامل راه آهن، که در حال حاضر مجریِ پروژه‌ی قطار حومه ای است و استانداری تهران، ضمن بررسی شرایط فنی و اقتصادی، چگونگی امکان تغییر پروژه‌ی قطار حومه ای به مترو را بررسی نموده و نتیجه را گزارش کنند.
نوش آبادی مطرح کرد: متاسفانه از آنجایی که از ابتدای امر، مسئولان راه آهن که مجری پروژه‌ی فعلی قطار حومه ای هستند، مخالف تغییر این پروژه بودند، طی گزارشی مکتوب و یک طرفه، تغییر در اجرای پروژه را نپذیرفتند.
وی عنوان کرد: بلافاصله بنده مراتب اعتراض خودم را نسبت به این گزارش اعلام کردم و از استاندار تهران که خودشان هم پیگیر انجام پروژه مترو هستند، خواهش کردم زیر بار این گزارش نروند و همچنان بر اجرای پروژه‌ی مترو، اصرار بورزند.
نوش آبادی افزود: بنده تا زمانی که پاسخ قانع کننده ای از وزارت راه و مسئولان راه آهن و شرکت مترو در این خصوص دریافت نکنم، بر انجام پروژه مترو تاکید دارم و این خواسته و مطالبه مردمی را دنبال خواهم کرد.
نماینده مردم ورامین افزود: بنابر این در گام بعدی، به عنوان نماینده دیار پانزده خرداد که بنبانگذار نظام حضرت امام خمینی(ره) فرمودند، مردم ورامین بر این کشور، حق ویژه ای دارند و همچنین فرمایش مقام معظم رهبری که سرزمین ورامین را سرزمین پاکان، نام نهادند، از ابزار قانونی خود در مجلس شورای اسلامی استفاده خواهم کرد و با طرح سئوال از وزرای راه و کشور، آن ها را به صحن مجلس خواهم آورد، تا پاسخگوی این مطالبه بحق مردم باشند.
نوش آبادی تصریح کرد: طرف صحبت من مسئولان محلی شهرستان ورامین و اظهارات آنان نیست؛ پروژه متروی تهران به ورامین _ پیشوا، یک پروژه ملی است و مخاطب من و مردم دیار پانزده خرداد، مسئولان کشور هستند نه شهرستان.
نماینده مردم شهرستان های ورامین، قرچک و پیشوا در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: مسئولان وزارت راه و شرکت راه آهن و وزارت کشور، باید پاسخ دهند؛ چرا در سالیان اخیر، پروژه‌ی متروی تهران به پیشوا را به پروژه‌ی تهران به گرمسار تبدیل کردند.
این مقام مسئول بیان کرد: پروژه ای که باید ده سال قبل به بهره برداری می رسید، در یک اقدام غیر منطقی و غیر قابل توجیه، با اضافه کردن مسیر گرمسار به مترو تهران به پیشوا، هم طول پروژه را زیاد کردند و هم هزینه گزافی به اصل پروژه که اختصاص به ورامین و پیشوا داشت، تحمیل کردند.
وی گفت: باید مسئولان وزارت راه و کشور، نسبت به این اقدام ناصواب، پاسخگو باشند؛ چرا شرکت راه آهن، باید سرنوشت جمعیت هشتصد هزار نفری دیار پانزده خرداد را با جمعیت هشتاد هزار نفری شهر دیگری که جزء پروژه‌ی اصلی مترو نبوده است و توجیه عقلایی هم ندارد، گره بزند.
نوش آبادی، ضمن احترام به حقوق مردم شهرستان گرمسار و حق آنان در تامین حمل و نقل ریلی، تصریح کرد: چرا باید، بودجه و اعتباری که باید صرف اجرای پروژه‌ی متروی تهران به پیشوا می شد با لابی و فشارهای سیاسی افرادی خاص و سهل انگاری و بی توجهی مسئولان وقت، به هدر برود و مسیر چهل کیلومتری تهران به پیشوا به مسیر صد و بیست کیلومتری تهران به گرمسار تبدیل شود.
انتهای پیام
نظر شما