به گزارش نمایندگان، جمعی ازداوطلبان ورود به دانشگاه فرهنگیان، با ثبت درخواست خود در بخش مطالبات سایت نمایندگان خواستار بررسی و مقایسه دلایل موافقان و مخالفان افزایش شرط سنی برای دانشگاه فرهنگیان به طور همزمان شدند که متن آن به شرح زیر است:
دلیل شماره یک مخالفین افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان کم بودن ظرفیت دانشگاه فرهنگیان است؛ درحالی که تعداد ظرفیت پذیرش دانشجو معلم توسط دانشگاه فرهنگیان از حدود ۱۵ هزار نفر پذیرش از بین یک میلیون نفر به ۴۰ هزار نفر پذیرش از بین ۶۰۰هزار نفر رسیده است. یعنی نه تنها ظرفیت دانشگاه فرهنگیان افزایش چشمگیری داشته، بلکه تعداد داوطلبان به شدت کاهش یافته و حتی به طور مداوم تعداد داوطلبان درحال کاهش و ظرفیتپذیرش در حال افزایش است.
خود این باعث شده مثلا فردی با درصد منفی فیزیک به عنوان دبیر فیزیک استخدام شود و این فقط بخاطر این است که با محدود کردن بازه سنی به حداکثر ۲۴ سال، داوطلبان و متقاضیان را کاهش دادهایم و عملاً دست وزارت آموزش و پرورش را برای گزینش و سنجش بهترین داوطلبان بستهایم که به آسانی با چند سال افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان این مشکل به طور کل حل خواهد شد.
دلیل دوم مخالفین، تربیتپذیری دانشجو معلمان است؛این دوستان معتقد هستند بهترین سن برای تربیت یک فرد بازه سنی ۱۸ تا ۲۴سال است و سن بیشتر را فاقد توانایی تربیت شدن معرفی میکنند. جواب ما به این بحث این است که این حرف از پایه و اساس اشتباه است. چراکه شخصیت کودکان نهایت تا ۷ سالگی شکل میگرد و شخصیت اجتماعی انسانها قبل از رسیدن به ۱۸ سالگی به اوج تکامل خود رسیده و این بر اساس تحقیقات علمی روانشناختی ثابت شده است. پس هیچ تفاوتی در بحث تربیت و آموزش پذیری یک جوان ۱۸ساله ۲۲ ساله و بالای ۲۴ ساله نیست.
بحث بعدی مخالفین افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان این است که نباید به دانشگاه فرهنگیان نگاه بنگاه کاریابی داشت؛ مشکل اینجاست که خود همین افراد هم از دانشگاه فرهنگیان حقوق میگیرند. اگر داوطلبان بالای ۲۴سال بخاطر حقوق ناچیز ماهانه ۵ یا ۶ میلیون دانشگاه فرهنگیان قصد ورود به این دانشگاه را دارند، پس چرا نتوان همین نسبت را به داوطلبان ۱۸ تا ۲۴سال داد؟
بحث بعدی مخالفین افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان این است که چطور یک جوان ۱۸ساله با یک جوان بالای ۲۴ سال در دانشگاه فرهنگیان کنار هم درس بخوانند و کنار هم زندگی کنند؟ همین الان در بسیاری از دانشگاههای سراسر کشور، دانشجوهای ۱۸ ساله در کنار دانشجویان ۴۰ ساله و حتی بالاتر در حال تحصیل و زندگی هستند و هیچ مشکلی برایشان ایجاد نشده و دارند کنار هم درسشان را میخوانند.
بحث بعدی که ما به شدت روی آن تأکید داریم و مخالفین هیچ نظری ندارند، بحث عدالت است؛ چرا وقتی شرط سنی استخدام معلم توسط آزمون استخدامی ماده ۲۸ وزارت آموزش و پرورش ۴۰ و ۴۵ است و در مواردی افزایش هم پیدا میکند، ما جوانان بالای ۲۴ سال را محروم میکنید؟ چطور میتوان این حجم از بیعدالتی را در حق جوانان ایران شاهد بود و سکوت کرد؟ یعنی الان در کشور ما، جوانان بالای ۲۴ سال از ورود به دانشگاه فرهنگیان بخاطر سن محروم شدند و فردی با ۲۰ سال سنِ بیشتر اجازه ورود به شغل معلمی را دارد؟!
یکی از دلایل مخالفین برای مخالفت با افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان این است که چرا در مدت این ۶ سالی که از ۱۸ تا ۲۴سالگی فرصت داشتید موفق به قبولی نشدید پس حتما توانایی لازم را نداشتید است؟ در جواب باید گفت همانطور که دو هیچ انسانی مثل هم نیستند، پس مراحل زندگی انسانها متفاوت است. یعنی دوستان مخالف حتی به خیل عظیم مشکلاتی که میتواند هر کسی را از تحصیل باز دارد هم توجه نمیکنند،از کجا معلوم که اگر این دوستان خود با چنین موانع و مشکلاتی روبرو میشدند به موفقیت میرسیدند؟
یکی دیگر از بحثهای مخالفین افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان این است که چرا از طریق آزمون استخدامی ماده ۲۸ وزارت آموزش و پرورش برای معلم شدن اقدام نمیکنید، در جواب باید گفت شما که مخالف افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان هستید، چطور با آزمون استخدامی ماده ۲۸ که شرط سنی استخدام آن ۴۰ و ۴۵ سال است مشکلی ندارید؟ چطور اگر ما برویم و در یک رشته غیر مرتبط تحصیل کنیم و در آزمون استخدامی به عنوان معلم با سن ۴۰ سال استخدام شویم مشکلی ایجاد نمیکند ولی ورود جوانان بالای ۲۴ به دانشگاه فرهنگیان، برای نظام تعلیم و تربیت خطرناک است؟
همچنین باید گفت فردی که هیچ مدرک تحصیلی ندارد و بخاطر مشکلاتی نتوانسته بوده که قبلا در کنکور شرکت کند حالا که آن مشکلات رفع شده چرا باید بخاطر چند ماه یا چند سال بیشتر این جوان را محروم کرد و یا به آن جوان گفت برو در رشتهای غیر مرتبط که هیچ علاقهای به آن نداری تحصیل کن تا شاید در آینده در صورت وجود آزمون استخدامی شانس قبول شدن را داشته باشی؟ آیا این نادیده گرفتن و ظلم به داوطلبان بالای ۲۴ سال نیست؟ شاید چند سال بعد آزمون استخدامی برگزار نشود.
خود مسئولان هم گفتند که شاید چند سال بعد تنها راه جذب از فرهنگیان باشد؛،خب در این صورت ما با چه امیدی برویم مدرک بگیریم و منتظر آزمون استخدامی باشیم ؟
یکی دیگر از دلایل مخالفین افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان این است که با افزایش شرط سن دانشگاه فرهنگیان میان نسل دانش آموز و معلم شکاف نسلی ایجاد میشود؛ اینجا باید پرسید فرق بین داوطلبان ۱۸ تا ۲۴ سال و داوطلبان بالای ۲۴ سال مگر باهم چقدر است که با چند سال افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان بین نسلها شکاف نسلی ایجاد شود؟
سوال بعدی که مطرح میشود این است که چطور زمانی که در آزمون استخدامی ماده ۲۸ وزارت آموزش وپرورش ۴۰ و ۴۵ سالهها استخدام می شوند شکاف نسلی اتفاق نمیافتد، اما با چند سال افزایش شرط سنی دانشگاه فرهنگیان شکاف نسلی ایجاد میشود؟!
و در آخر، ما داوطلبان فرهنگیان که بخاطر شرط سن محروم شدیم دنبال هیچکدام از مزایای فرهنگیان نیستیم و اگر هم این مزایا برای ما حذف شود باز هم هیچ مشکلی نخواهیم داشت ما فقط به معلمی علاقه داریم و دوست داریم در دانشگاه فرهنگیان تحصیل کنیم.
انتهای پیام
نظر شما