پایگاه خبری تحلیلی نمایندگان ما: چند سالی است که ارز 4200 در اقتصاد ایران جا خوش کرده است و از دولت روحانی برای اقلام و کالاهای ضروری از این ارز استفاده می شود. نکته مهم در ارتباط با این ارز این است که رانت عظیمی برای برخی ایجاد کرده و میلیادرها دلار از ثروت عمومی را به باد داده است اما باید دید در مقطع کنونی، حذف آن به صورت یکباره به صلاح است یا اقتصاد کشور را دچار شوک می کند؟

افزایش یارانه نقدی به چه قیمتی؟!

برداشتن و نبود هر گونه رانت در اقتصاد کشور اگر منجر به کاهش کسری بودجه و جلوگیری از ایجاد نقدینگی بیشتر و کاهش تورم شود امر مثبتی است اما در سالهای گذشته کدام اقدام منجر به چنین امری شده است؟ با در نظر گرفتن روندهای قبلی، می توان گفت حذف ارز 4200 نه تنها به بهبود انضباط مالی دولت منجر نخواهد شد بلکه وضعیت اقتصادی کشور را از آنچه که هست بدتر خواهد کرد. دولت وعده داده که در صورت حذف ارز 4200 یارانه ها را افزایش خواهد داد تا مردم دچار فشار و شوک اقتصادی نشوند؛ امام واقعا منابع تامین این یارانه ها از کجا خواهد آمد؟ آیا دولت درآمدهای خود را در حدی افزایش داده که بتواند افزایش یارانه ها را بپردازد و یا یارانه جدید از محل خلق نقدینگی بیشتر که نتیجه آن تورم است تأمین خواهد شد.

تجارب قبلی چه می گویند؟

تجربه قبلی که در اقتصاد ایران شاهد آن بودیم افزایش قیمت بنزین بود که قرار بود با پرداخت یارانه بنزین به نحوی هزینه ها جبران شود و جلوی افزایش قیمتها گرفته شود؛ اما در عمل تا چه حد این برنامه ها عملیاتی شد و کالاها گران تر نشد؟ تقریبا هیچ. با چنین کارنامه ای معلوم است که در صورت حذف یکباره ارز 4200 تومانی از اقتصاد کشور نیز دچار وضعیتی مشابه آنچه در سال 98 رخ داد و قیمتها به یکباره سر به فلک کشید خواهیم بود.

چه باید کرد؟

بنابراین شیوه درست در خصوص ارز 4200 تومانی نه حذف یکباره و نه ابقای آن برای همیشه است. بلکه باید اقدامات کارشناسی شده بیشتری بر روی این ارز صورت گیرد و تحولات مبتنی بر آن به صورت گام به گام به اجرا گذاشته شود تا شوک اقتصادی ناگهانی به کشور وارد نشود و وضعیت معیشتی مردم از شرایط فعلی نیز بدتر نشود.

انتهای پیام