به گزارش نمایندگان ما، علی شعبانی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی با عنوان «کربلا تکرار نمی شود اما عبرتهای آن همیشگی است» به تحلیل عبرتهای تاریخی واقعه عاشورا پرداخته است.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

صاحب نظران علم حدیث تأکید می کنند که جمله معروفِ «کُلُّ یَومٍ عاشُوراءُ وَ کُلُّ أرْضٍ کَرْبَلاءُ»؛ از جانب معصومین نیست و البته که هیچ رخدادی مانند کربلا نیست و شدت ظلم و جنایت و قصاوت از یک سو و غربت و مظلومیت و ایثار و فداکاری از سوی دیگر بی مانند است؛ ضمن اینکه عبارت فوق ناقض حدیث منقول و معتبر از امام مجتبی علیه السلام خطاب به بردارشان نیز هست که فرمودند: «لایَومَ کیَومِک یا اَباعَبدِالله» اما درسها و عبرتهای عاشورا برای همه عصرها و نسلهاست. حسینیان در هر عصری دنباله رو سیدالشهدا هستند و یزیدیان نیز از مرام یزید پیروی می کنند.

۱-    سال ۶۱ ه. ق : لشگر عمر سعد به زنان و دختران در خیمه ها حمله می کنند تا معجر از سر آنها بردارند.
           امروز: دخترکی یزیدی در امریکا نشسته و می خواهد با فرمان کشف حجاب همانی کند که عصر عاشورا یزدیان کردند و عده ای نیز در داخل مطالبه گر همین خواستة یزیدی هستند.

۲-    سال ۶۱ ه ق: شمر برای تضعیف بنیه سپاه حسینی امان نامه می آورد تا بخشی از قدرت برتر و امید خاندان پیامبر در خیمه ها یعنی حضرت عباس علیه السلام و برادرانش را با خود ببرد.
      امروز: شیطان بزرگ به دنبال شکار نخبگان علمی و فرهنگی ماست تا جبهه علم و فرهنگمان را تضعیف نمایند.

۳-    سال ۶۱ ه ق: ریزشهایی وجود داشت. تعدادی از دعوت کنندگان امام حسین به کوفه، با آمدن ابن زیاد از امام جدا شدند و به طمع یا تهدید به اردوگاه یزیدیان پیوستند. تعداد اندکی از همراهان امام نیز تا قبل از رسیدن به کربلا از امام جدا شدند. (البته برخی مدعی هستند که شب عاشورا هم برخی از یاران امام از حضرت جدا شدند که سند معتبری ندارد و برعکس همه همراهان حضرت در شب عاشورا با مطالب خود در محضر سیدالشهدا ابراز همراهی و وفاداری کردند) اما ماجرای ضحاک بن عبدالله خیلی عبرت آموز است. او یکی از یاران امام حسین(ع) بود که علی رغم همراهی با امام در ظهر عاشورا و حتی جنگیدن با سپاه عمر سعد و  کشتن چندتن از آنها در شرایطی که تقریبا همه اصحاب امام به شهادت رسیده بودند، خدمت حضرت رسید وعرض کرد: «می دانی که بین من وشما شرطی بود وآنکه از شمادفاع کنم مادام که یـارانـی داشته باشی وچون بی یاور شدی وماندن من برای شمافایده ای نداشت، برای رفتن از میدانِ جنگ آزاد باشم.» امام (ع) فرمود درسـت مـی گـویـی، اگر می توانی برو که از طرف من آزاد هستی.  ضحاک امامش را در اوج غربت و مظلومیت تنها گذاشت و رفت.

امروز: برخی از انقلابیون دیروز را هر از گاهی می بینیم که بخاطر مطامع دنیایی و یا بی بصیرتی از انقلاب و ارزشهای آن فاصله گرفته و حتی برخی از آنها به دشمن تبدیل و مواردی نیز به لشگر یزید زمان ملحق شده اند. همراهی رهبر الهی و ماندن در جبهه حق در لحظات سخت، هنر  مردان خداست.  

۴-    سال ۶۱ ه ق : رویشهای زیبایی را در تاریخ شاهد هستیم.
    -    حربن یزید ریاحی که با بستن راه، مقدمات جنگ با سیدالشهدا را در سپاه عمر سعد فراهم کرد در آخرین لحظات به همراه برادر و پسر و غلامش به لشکر امام حسین علیه السلام پیوستند.  
    -    در شب عاشورا تعدادی از لشگریان عمر سعد که ۳۲ نفر بوده اند به اردوگاه سیدالشهدا پیوستند و در رکاب آن حضرت به فیض شهادت نائل آمدند.  
    -    زهیر بن قین که ابتدا از پیوستن به امام اکراه داشت اما نهایتا با حضرت همراه شد و از فرماندهان لشگر عاشورا بود.

امروز: رویشهای انقلاب در همه عرصه های نظامی و سیاسی و علمی و فرهنگی و ... جلوه می کند. جوانان متعبد و متدین گوی سبقت را از جوانان نسل اول انقلاب ربوده اند و نشانه های آن را در محرم و صفر و اربعین و شبهای قدر و اعتکاف و ... شاهد هستیم. رزمندگان نسل جدید غیورانه تر در جبهه های غربت در آنسوی مرزها دلیرانه در مقابل حرامیان می ایستند. دانشمندان جوان ما هر روز شگفتی تازه ای در عرصه علم و دانش پدید می آورند. زنان و بانوان با حیاء و عفیف کشور در زمینه های مختلف علمی و فرهنگی و ورزشی و ... افتخارات بزرگ می آفرینند.

۵-    سال ۶۱ ه ق : عده ای دین را از سیاست جدا می دانستند. مسلم بن عقیل که به کوفه آمد و همه شیعیان و بزرگان را فرا خواند. عبدالله بن حرّ جعفی گفت که من به عبادت مشغولم و وارد این کارزار نمی شوم. اوضاع کوفه را که متشنج دید، شهر را ترک کرد و در اطراف کوفه خیمه ای به پا کرد و مشغول عبادت شد تا اینکه کاروان امام حسین علیه السلام به آن محل رسیدند. ابتدا فرستاده و سپس سیدالشهدا علیه السلام  شخصا به محل اسکان او آمد ولی نپذیرفت و نهایتا به امام پیشنهاد کرد تا اسب و شمشیر با کیفیت خود را در این مبارزه تقدیم کند. سیدالشهدا در پاسخ به او فرمودند که اسب و شمشیرت بدون خودت بکار ما نمی آید. سرانجام چند سال بعد همین عبدالله بن حر جعفی به سپاه مصعب بن زبیر پیوست و به جنگ خونخواه حسین علیه السلام یعنی مختار رفت و در به شهادت رساندن مختار و یارانش شریک شد.  

امروز: بارها شاهد بوده ایم که برخی از دینداران و برخی علما به هنگام نیاز به حمایتهایشان در برهه های مختلف (بویژه در فتنه ۸۸ و ... حتی امروز و بعد از اهانت میرحسین موسوی به شهدای غریب و مظلوم مدافع حرم) سکوت ا ختیار می کنند اما  در مواقعی ناگهان سیاسی می شوند و با نوشته یا سخن خود بر صورت نظام اسلامی خدشه وارد می کنند. یا همانانی که اسلام سیاسی و انقلابی را نکوهش می کردند و به همین خاطر هم با امام راحل و هم امام  خامنه ای همراهی نداشتند، حالا تحت عنوان شیعه انگلیسی، به سیاست ورزی (آن هم در مقابل جبهه حق) روی آورده اند.

۶-    سال ۶۱ ه ق: ابن زیاد از روش جاسوسی و نفوذ بهره برد. او غلامی داشت به نام معقل که وقتی دید مسلم در خانه هانی بن عروه جلسات پنهانی دارد، او را با مقداری پول نزد آنها فرستاد و با تقدیم کمک مالی اعتماد مسلم و سران نهضت را فراهم کرد بگونه ای که  هر روز صبح قبل از همه نزد مسلم می آمد و شبها بعد از همه با مسلم خداحافظی می کرد و تمام اخبار و اطلاعات را به ابن زیاد می رساند.

امروز:  بعد از مدتی معلوم شد که برخی از عوامل اصلی تیم مذاکره کننده هسته ای در دولت قبل عامل نفوذی آمریکایی ها بودند و اسرار پشت ما را به اطلاع آنها می رساندند. جیسون رضائیان به راحتی به مقامات ارشد دولت وقت ما نزدیک شد و اطلاعات برای دشمن می برد. شهید بهشتی و هفتاد دو نفر از مدیران ارشد نظام توسط یک عامل نفوذی به شهادت می رسند و رئیس جمهور و نخست وزیرمان نیز در فاصله اندکی توسط نفوذی دیگری به شهادت می رسند و بدتر آنکه نفوذ جریانی نیز در برخی مراکز، امور اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی را در مسیر خواسته دشمنان پیش می برند.

 ۷-     سال ۶۱ هق: زمانی که ابن زیاد وارد شهر کوفه شد در نخستین خطبه اش در مسجد مردم را اینگونه تهدید کرد و گفت:"یزید سرپرستی شهر شما را به من سپرده و به من دستور داده با کسانی که اطاعت و حرف شنوی دارند مثل پدری مهربان باشم ولی باکسانی که مخالفت می کنند و عهد و پیمان می شکنند، با تازیانه و شمشیر جوابشان را خواهم داد". ابن زیاد علاوه بر سخنان تهدید آمیز و ترساندن مردم، دستور داد همه قبایل، مسئولین و شخصیتها و بزرگان شهر کوفه را به کاخ آوردند و از آنان تعهّد می گرفت تا از او اطاعت کنند. وی در مورد افرادی که به حضورش نمی آمدند، گفت:اگر کسی نیاید و وفاداری اش را ثابت نکند، ریختن خون او و مصادره اموالش حلال می شود. هر شخصیّتی، از هر قبیله ای که باشد اطاعت نکند، او در همان قبیله به قتل خواهد رسید و در مقابل منزلش به دار کشیده خواهد شد! تهدید های ابن زیاد بیار کارساز هم بود و برخلاف آنچه که گفته می شود اکثر کوفیان برای رضای خدا به جنگ با امام حسین علیه السلام آمدند اما نقش تهدید و تطمیع بسیار پر رنگتر بود.

امروز:   تهدید روش رایجی برای دشمنان انقلاب اسلامی شده است. از گروهکهایی که ابتدای انقلاب تا کنون تهدید به سرنگونی نظام می کنند تا استکباری که چهل سال است می گوید که همه گزینه هایش روی میز است و تا منافقین و بعدها داعش که تهدید به فتح تهران می کردند و ترامپی که می خواست در یک روز پنجاه و دو نقطه ایران را هدف حمله قرار دهد. البته عوامل تهدید فقط در خارج نیستند بلکه دنباله روهای داخلی آنها نیز با ترساندن مردم از جنگ، ایجاد نگرانی در مورد مشکلات ویران کننده (در صورت عدم سازش با آمریکا) هر روز در حال استفاده از این روش هستند.

۸-    سال ۶۱ ه ق : یکی از راه کارهای ابن زیاد برای شکست نهضت حسینی در کوفه و قیام مردم در همراهی مسلم بن عقیل، به شهادت رساندن افراد مؤثر در کوفه بود.  
    -    میثم تمّار (از مسلمانان صدر اسلام و مورد علاقه پیامبر و همچنین از یاران امیرالمومنین و امام حسن علیهماالسلام) به طرز فجیعی (مثله کردن) به دستور ابن زیاد به شهادت رسید.
    -    مسلم بن عقیل (فرستاده ویژه امام حسین علیه السلام) دستگیر و در دارالاماره گردن زده شد و یا زنده از بالای دارالاماره به پایین پرت شد تا به شهادت رسید- هانی بن عروه (از بزرگان و شیوخ کوفه و از اصحاب و یاران امیرالمؤمنین و از همراهان مسلم بن عقیل برای فراهم ساختن مقدمات حضور امام حسین علیه السلام در کوفه) ناجوانمردانه توسط ابن زیاد به کاخ آورده شد و بعد از مشاجره دستور داد تا در بازار قصابها سر از بدنش جداکردند
    -    عبیداللّه بن حارث بن نوفل هَمْدانی (از صحابه پیامبر صلی اللّه علیه وآله بود و با علی علیه السلام نیز همراه و در جنگ صفّین حضرت را یاری کرد. در زمان ابن زیاد در کوفه برای امام حسین علیه السلام از مردم بیعت می گرفت) او را دستگیر کردند و به دستور ابن زیاد در مقابل چشمان قبیله اش گردن زدند.
    -    عبیداللّه بن عمرو بن عزیز کندی (همواره امیرالمونین را در جنگها یاری می کرد و در دوران امام حسین علیه السلام نیز با مسلم بیعت کرد) به فرمان ابن زیاد دستگیر و به شهادت رسید.
    -    عبدالاعلی بن یزید کلبی علیمی (سوارکاری شجاع و قاری قرآن و از شیعیان کوفه بود. او به همراه حبیب بن مظاهراز مردم کوفه برای سیدالشهداء علیه السلام بیعت می گرفتند) پس از شهادت مسلم علیه السلام، ابن زیاد عبدالاعلی را احضار و با دستور او به شهادت رسید.
    -    عباس بن جعده جدلی (از شیعیان امیرالمؤمنین بودکه با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت نمود.  حضرت مسلم او را به عنوان یکی از فرماندهان سازماندهی کرده بود که بعد از شهادت مسلم او نیز به دستور ابن زیاد گردن زده شد و به شهادت رسید)
    -    عماره بن صلخب أزدی (جوانی شجاع و کاردان بود. در کوفه سکونت داشت و با مسلم بن عقیل علیه السلام بیعت کرد و برای امام حسین علیه السلام از مردم کوفه بیعت می گرفت و پس از قیام مسلم علیه السلام به یاری او برخاست) او نیز دستگیر و زندانی شد و پس از شهادت مسلم بن عقیل علیه السلام، به دستور ابن زیاد در محل قبیله اش سر از بدنش جدا کردند.

امروز: حذف اصحاب و یاران انقلاب و نظام اسلامی در دستور کار دشمنان قرار داشته است. از ترور ائمه جمعه(شهدای محراب) و بزرگانی چون مطهری و مفتح گرفته تا بمب گذاری در حزب جمهوری اسلامی و نخست وزیری تا ترور های متعدد موفق یا ناموفق در سالهای اولیه نظام مقدس جمهوری اسلامی تا ترور شخصیتهای تأثیرگذار علمی در سالهای اخیر همه محصول تفکر ابن زیادهای زمانه است که گمان می کنند با این ترورها انقلاب اسلامی به بن بست می رسد و حال آنکه همانگونه که امام ره فرمود : بکشید ما را ملت ما بیدارتر می شود.

۹-    سال ۶۱ ه ق: شیوه دیگر ابن زیاد شایعه پراکنی بود که در این امر نتایج خوبی هم بدست آورد. او که از فراخوان مسلم و حضور انبوهی از طرفداران او در اطراف کاخش نگران شده بود، به عده ای دستور داد که در کوفه شایع کنند که لشگر یزید از شام اعزام شده و در راه کوفه است و با ترساندن مردم، آنها را از اطراف مسلم بن عقیل پراکنده کنند. این شایعه کارساز شد به گونه ای که مردم هم دیگر را می ترساندند و وحشت زده به یکدیگر از سپاه اعزامی شام، خبر می دادند و حتی زنها از خانه بیرون آمده و دست مردان و برادران و پسرانشان را گرفته و بداخل خانه می بردند.

امروز:  شایعات در حجم وسیعتر و با وسایل ارتباطی جدیدتری توسط یزیدیان منتشر می گردد. یک روز شایعه می کنند فلان کالا یا فلان ارز قرار است گران شود و موجبات التهاب در بازار را فراهم می آورند. یک روز شایعه می کنند که فلان مقام مسئول میلیاردها اختلاس کرده و حسابهای آنچنانی در خارج از کشور دارد. حتی فراموش نمی کنیم که چگونه شهید مظلوم ایت الله بهشتی را آماج این شایعات و تهمتها قرار دادند. ابزار شایعات حتی در انتخابات هم ورود پیدا کرده است. برای مثال می توان به شایعه تقلب در انتخابات(سال ۸۸) تا شایعه یک کاندیدا مبنی بر اینکه اگر رقیبم پیروز شود در خیابانها بین زن و مرد دیوار می کشد و اگر دیگری رأی بیاورد جنگ جدیدی بین ایران و آمریکا و یامزدوران منطقه ای اش درخواهد گرفت، اشاره نمود. همین چندی قبل بود که این شایعه مطرح شد: "پسر قرائتی از رانت پدر استفاده کرده و پست مهمی در وزارت کار گرفته" در حالی که آقای قرائتی اصلا پسر ندارد.

خدای منان قدری از بصیرت و شهامت و اخلاص و پایداری اصحاب سیدالشهدا را ارزانی فرماید تا در این آزمایشات سخت و در مسیر حق، در سایه راهبری ولی الهی دچار تردید و یأس و سستی نشویم.

انتهای پیام