به گزارش نمایندگان ما، دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی طی گزارشی به ارزیابی مطالعات اولویت بندی و پیشنهادهایی برای بهبود سیاستگذاری صنعتی پرداخت.

بنابر این گزارش، در دو دهه گذشته، براساس گزارش های مرکز ملی آمار ایران، به رغم تلاش های گوناگونی که برای توسعه صنعتی در کشور صورت گرفته است، سهم بخش صنعت از ۱۴ درصد تولید ناخالص داخلی در سال ۱۳۸۰ به حدود ۲۰ درصد در سال ۱۳۸۹ رسیده و پس از آن با افول تدریجی، به کمتر از ۱۳ درصد در سال ۱۴۰۰ کاهش یافته است. این در حالی است که بخش صنعت در کشورهای موفق مانند کره جنوبی و چین، حداقل سهمی بیش از ۳۰ درصد تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می دهد.

براساس این گزارش یکی از مهم ترین دلایل کم دستاورد بودن و افول توسعه صنعتی کشور را فقدان استراتژی توسعه صنعتی معرفی کردند و تاکید کردند: فقدان استراتژی توسعه صنعتی موجب شده تا تلاش ها و سیاستگذاری های صنعتی، منسجم، هماهنگ و هم افزا نباشند. برای غلبه بر این وضعیت، در دو دهه گذشته در سه برنامه چهارم (۱۳۸۸-۱۳۸۴)، پنجم (۱۳۹۴-۱۳۹۰) و ششم توسعه کشور (۱۴۰۰-۱۳۹۶)، احکامی جهت تأکید بر لزوم تدوین استراتژی توسعه صنعتی گنجانده شد. با این وجود، تدوین استراتژی توسعه صنعتی یا تهیه فهرست اولویت های صنعتی و معدنی، حکم اجرا نشده این برنامه هاست. استراتژی توسعه صنعتی را می توان واجد پنج مؤلفه مهم هدفگیری صنعتی (اولویت بندی)، اقتصاد کلان، سیاست های صنعتی و تجاری، سیاست های یادگیری و فناوری و دست آخر ایجاد آرایش نهادی و سیاستی مطلوب دانست. در این چارچوب، اولین گام دستیابی به اولویت های صنعتی و تمرکز تلاش ها در بخش های دارای اولویت است.

در انتهای این گزارش پژوهشگران بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهادات خود را برای بهبود سیاستگذاری به نمایندگان مجلس ارائه نمودند.

متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.

انتهای پیام